Wim Rhebergen Interviews ► Home ► Contact: rhegie1@planet.nl

Mevrouw Blankenberg

Birkbode oktober 1994 / mei 1998 Amenhotep III De Kolossen van Memnon

Mevrouw Blankenberg is Egyptologe. Ze heeft het land van de piramides, sfinxen en koningsgraven, meerdere malen bezocht en studie gemaakt van de eeuwenoude geschiedenis. We laten haar aan het woord. Toeval "Het was toeval dat ik me met Egypte ging bezig houden. Na een bewogen tijd in Indië kwam ik terug in Nederland. Om maar wat te doen te hebben, ben ik begonnen met studeren. In Amsterdam, want daar woonde ik op dat moment. Zo was ik toehoorster van de colleges, waarin met bewondering over het eeuwenoude land van de farao's werd gesproken. Het sprak zeer tot mijn verbeelding. Toen ik naar Den Haag verhuisde, leek daar jammer genoeg een einde aan te komen. Ik sprak daarover met mijn professor en hij deed me toen een voorstel. Hij zei: "Kom maar bij me in Leiden." Daar woonde hij. Ik mocht al zijn boeken lezen die voor mijn studie van belang waren. Hij was priester. Als ik daar zat, brachten de nonnetjes me koffie en thee. De professor heeft me aan een studieonderwerp geholpen. Hij stelde me voor onderzoek te doen naar de scarabee." De scarabee “De scarabee – dat is de mestkever – werd door de oude Egyptenaren als een heilig dier beschouwd. Het dier werd ook wel drekroller genoemd of pillendraaier. Waarom werd het dier zo genoemd, zult u zich afvragen. Wel van het afval, dat in een land als Egypte overal ligt, maakt de kever met zijn pootjes een keurig bolletje, ongeveer vijf centimeter groot. In dat bolletje wordt een eitje gelegd. Dan gaat het bolletje de grond in. Na verloop van tijd komt uit het eitje een larfje te voorschijn en begint het leven opnieuw. De Egyptenaren hadden een sterk geloof in het leven na de dood en de mestkever deed precies dat wat ze geloofden, het werd geboren uit de dood. De kever was daarom het symbool van de voortgang van het leven en de opgang van de zon. In de rotsgraven langs de Nijl zijn later gebalsemde kevers gevonden. Ook in de tempels zie je afbeeldingen van de scarabee. Bij de tempel van Karnak staat nog steeds een grote granieten scarabee. Nog altijd lopen Egyptische vrouwen rondjes om dit beeld en hopen daarmee de vruchtbaarheid van hun schoot te bevorderen. En vergeet niet, de scarabee met die prachtige groenblauwe kleuren is in onze tijd nog altijd een begeerd sieraad dat door vele vrouwen gedragen wordt. Ik was op zoek naar de scarabeeën van Amenhotep III. Hij regeerde van 1411-1375 voor Christus en was een groot farao.” "Het onderzoek "Ik schreef musea over de hele wereld aan met de vraag of ze een scarabee uit die periode in bezit hadden. Wat konden zij mij over dat kostbare kleinood vertellen? Het was niet altijd gemakkelijk om die informatie los te krijgen, maar met wat toelichting van mijn kant lukte het uiteindelijk meestal wel. Ik had mezelf tot taak gesteld om de teksten op de scarabee te ontcijferen. De Egyptenaren hadden het zogenaamde hiëroglyfenschrift, een beeldschrift wat in het geheel niet lijkt op ons alfabet, maar ik moet zeggen dat wanneer je het schrift eenmaal eigen hebt gemaakt, het toch heel gewoon is. Het was mijn dagelijks werk. Ik ben wel veel vergeten, hoor! Als je ouder wordt, krijg je toch veel moeite om alles vast te blijven houden...." En wat stond er dan op zo'n scarabee?" "Amenhotep III begon altijd met: "Ik, Amenhotep III en mijn vrouw Teje..." en dan volgde er een mededeling." Caïro en Gizeh "Ik heb enkele malen Egypte bezocht. Van Caïro tot aan de watervallen van de Nijl, diep in Afrika. Een tijdlang heb ik in het Egyptisch museum van Caïro gewerkt. Tegenover het Egyptisch museum was een soort armentehuis. Daar had ik een kamer op de 2^e verdieping. Ik kon zo op het museum kijken! En wat natuurlijk het belangrijkst was, het was betaalbaar, want een hotel was voor mij veel te kostbaar. Hele dagen heb ik daar gezeten om alle informatie tot me te nemen die voor mijn onderzoek noodzakelijk was. En natuurlijk heb ik toen de piramides bezocht. De piramides van Gizeh en de sfinx liggen in de woestijn, even buiten Caïro. Je kunt er ook in. In de piramides heb je kamers. Een daarvan is de grafkamer. Daar bevond zich de mummie van de farao.” Luxor, Karnak en de koningsgraven “Dicht bij Luxor heb je het tempelcomplex van Karnak, waar zich ook de reeds genoemde scarabee van Amenhotep III zich bevindt. Dezelfde farao heeft in Luxor ook een tempel gebouwd. Aan de overkant van de Nijl kun je de dan nog twee kolossen van 16 meter hoog zien oprijzen – ze waren ooit 21 meter -, monumentale overblijfselen van het graf dat hij voor zichzelf liet bouwen. Verderop is er dan de tempel van Hatsjepsoet, een vrouwelijke farao. Als je de berg opklimt die achter de tempel ligt, heb je een fantastisch uitzicht op het Nijldal. Aan de andere kant van de berg is het Dal van de Koningen. Het graf van Toetanchamon ligt er en nog talloze graven van andere farao’s.” Suez en de Sinaï "Het land is zo rijk aan bijzonderheden. Het is een schitterend gezicht om de grote zeeboten door het Suezkanaal te zien varen. Als je wat op een afstand gaat staan, zie je de grote vaartuigen dwars door het zand van de woestijn gaan. En dan is er nog het Sinaïgebergte met het Catherinaklooster. Hier gaf God ooit de tien geboden aan de mensen. In het Catherinaklooster heb ik nog geslapen. Ik heb er ook een berg beklommen. Ik dacht van daaruit de Rode Zee te kunnen zien, maar - zo bleek later – dan had ik een andere top moeten uitkiezen." Wat is er met het onderzoek gebeurd? "De resultaten van mijn onderzoek heb ik later aan een jonge Egyptoloog gegeven. Het had geen zin ze zelf te bewaren. Hij was zelf een Egyptenaar, maar was naar Nederland gekomen omdat er voor hem in zijn geboorteland geen werk was. Hij was sterk geïnteresseerd. Op zo'n manier - zo dacht ik - is mijn werk toch in goede handen." Mijn eigen scarabee "Ik heb zelf ook een scarabee gehad. Prachtig hè! Ik heb hem gekocht van een Egyptenaar, een relatie van me. Dat was in die tijd nog mogelijk. Over het algemeen proberen de Egyptenaren je allerlei namaakspul aan te smeren. Je moet dus uitkijken. Maar deze was echt. Ik was er zeer verguld mee." Tot slot "Inmiddels is het vele jaren geleden dat ik daar geweest ben. Het land kan nu wel veranderd zijn. Ik kan dat niet beoordelen. Ik ben nu 98 jaar. Ik kan alleen maar zeggen dat ik daar een heerlijke tijd heb gehad."