|
|
|
|||||||||||||||||
|
Contact:
rhegie2@planet.nl |
|
|||||||||||||||||
|
Ga
je mee naar Larilo? |
|
|||||||||||||||||
|
|
|
|
||||||||||||||||
|
|
Bladwijzers Inleiding ٭ Hoofdstuk 1 ٭ Hoofdstuk 2 ٭ Hoofdstuk 3 ٭ Hoofdstuk 4 ٭ Hoofdstuk 5 ٭ Hoofdstuk 6 ٭ Hoofdstuk 7 ٭ Hoofdstuk 8 ٭ |
|
||||||||||||||||
|
Deel 1
Kermis
Door Carin van Aken en Piet Gielen
|
|
|
||||||||||||||||
Voor achtergronden van de methode en kennismakingstestje zie
de website: www.rhegie.com Copyright tekst Carin van Aken en Piet Gielen Copyright opzet met reliλfwoorden Piet Gielen 2006 |
|
||||||||||||||||||
Ga je
mee naar Larilo ? |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Hou je van lol ? Ja ? Kom
mee bofferd . Je kunt nog mee . We
gaan naar Larilo . Het
is niet ver. Larilo . is
soms net een sprookjesdorp
. Dat
zie je verder in het boek . In
Larilo woont Pika
. Pika is een meisje . Ze
heeft blonde krullen en een wipneus . Ze steekt die neus vaak de lucht in . Dan
heeft Pika altijd een plannetje . Dat merk je nog wel in het boek . In
Larilo woont ook Kapi . Kapi is een jongetje . Hij
heeft blonde krullen en een wipneus . Hij
steekt die snufferd wel eens de lucht in .
Een
tweeling , zeg je? Nee hoor. Dat dacht je maar. Pika woont in een geel huisje . Kapi
woont in een rood huisje . Er
komt kermis in Larilo . Daar
wil je natuurlijk bij zijn . |
|
||||||||||||||||||
. |
Kapi en Pika.
Maak je eigen tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk
1 De kermis |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Pika is al vroeg op . Vandaag bouwen ze de kermis op in Larilo . Dat wil ze zien . Nu
staat Pika nog voor de spiegel . In
de badkamer . Ze
drukt haar wipneus tegen de spiegel . De
neus wordt helemaal wit . Omdat
ze zo hard drukt . Pika heeft een hekel aan tanden poetsen . Moeder is op de gang . Pika poetst nu flink op de kraan , met
haar tandenborstel. Zo
denkt moeder dat
Pika haar tanden echt poetst . Ben
je klaar, roept moeder. Ja,
ik ga naar de kermis. En Pika rent de trap af. Met
ongepoetste tanden ! De
kraan is blinkend schoon . Kapi
is ook buiten . Hij
staat bij een grote plas water . Kapi
laat zijn tenen in het water ploffen . Het
water spat alle kanten uit . Er
komt net een hond voorbij wandelen . Die
hond krijgt ook zijn douche vandaag . Zijn
haren plakken voor zijn ogen . De
hond kijkt verbaasd tussen
de pieken door. Kapi
gaat nu naar het dorpsplein . Het
is er een drukte van jewelste . Er
staan grote vrachtwagens en woonwagens
. De
draaimolen is bijna klaar. Er
komt van alles op de kermis . Lachspiegels
, een spookhuis , een
reuzenrad , een circus , en
noem maar op . Het
is nu middag , een het is even
stil op het plein . De
kermismensen willen ook
wel eens uitrusten in
hun woonwagens . Pika is nog op het plein . Ze
heeft helemaal geen honger. Ze
staat voor een gigagrote tent . Wat zou daar in zitten ? Pika wil best wel even binnen kijken . Zal
ze het doen ? Ze
durft eigenlijk niet zo goed . Toch
is ze wel benieuwd . |
|
||||||||||||||||||
|
De kermis. Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk
2 De lachspiegels |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Pika kijkt om zich heen . Niemand
ziet haar . Dan
tilt ze stiekem het tentzeil omhoog . Ze gluurt naar binnen . Ze
kijkt nog even om . Niemand
in de buurt . En
hups , daar kruipt ze onder het zeil van de grote tent door . Ze
weet niet wat er allemaal nog gaat gebeuren . Binnen
staat een lange rij rare spiegels . Geen een is hetzelfde . Pika kijkt in een bolle spiegel . Net
de achterkant van een lepel , lijkt
het wel . Maar dan een reuzenlepel . Pika vindt het erg maf. Zij steekt haar tong uit . In
de spiegel lijkt die net
wel een nijlpaardentong . Ze
schudt van het lachen . De
nijlpaardentong zwiept mee . Zou
niemand Pika horen lachen ? Ze lacht zo hard . Even
later staat ze voor
een holle spie.gel . Net
de binnenkant van een lepel lijkt het wel . In
de spiegel staat Pika op
haar kop . Ze
loopt heen en weer voor de spie.gel . Dat
ziet er raar uit in de spiegel . Net
of ze op haar kop loopt . Zou ik in je neusgaten kunnen kijken , vraagt
ze aan de spiegelPika . Ze doet haar best . Wat leuk is het hier, denkt ze . Wat zou er nog meer staan ? In
het hoekje staat een heel lange spiegel . Net
de stang van een reuzenstofzuiger . Pika kijkt er in . Ze
heeft nu een nek als een giraf . O wat maf toch . Ben ik dat wel zelf ? Even
is Pika bang dat
ze iemand anders is . Ik heb zulke lange benen . Ik
hoef nu nooit meer stelten te kopen . Dit
denkt ze allemaal . Plotseling
hoort ze nog iemand in de tent . Ze schrikt zich een hoedje . Ze houdt zich heel stil . Haar hart bonkt als een kerkklok . Als ze haar maar niet zien of horen . Pika wil de tent wel uithollen . Maar dat kan dus niet . Dan horen ze haar vast . In het andere deel van de tent is Kapi . Hij
ziet veel spiegels daar. Het
zijn allemaal gewone spiegels . Die
zitten tegen de wand , tegen
het plafond, en op de vloer . Je
ziet jezelf wel vijfenzeventig keer . Als
je het hoofd beweegt , bewegen
er vijfenzeventig hoofden in
de spiegels . En
die hoofden doen allemaal hetzelfde . Je
weet op het laatst niet meer, wie
je zelf bent . Kapi
moet hard lachen . Hij
schudt zijn blonde krullen heen en weer. Pika loopt zachtjes naar het andere stukje van
de tent . Want
ze hoort Kapi lachen . En dat klinkt vreselijk grappig . Ze
durft nu naar binnen te gaan . Ik zie vijfenzeventig Pikas , roept ze . En
ik allemaal Kapis , roept
Kapi . Ze
moeten hard lachen . Wat cool . Zouden de kermismensen hen niet horen ? Pika lijkt precies op Kapi . En Kapi precies op Pika . Ze
hebben dezelfde blonde krullen . Ze hebben een wipneus . In
de spiegels zie je wel vijfenzeventig
keer een tweeling . Nou
ja niet echt een tweeling, natuurlijk . Want
een tweeling is familie van elkaar . Kapis en Pikas zie je . Pika probeert naar Kapi toe te lopen . Dat is erg moeilijk met
al die Kapis en Pikas . Daar loopt Pika al tegen een spiegel op . Ze heeft een dikke buil . Maar
ze moet er om lachen . Het bloedt niet . Het
is net of ze twee
wipneuzen heeft . Boven elkaar dan . Gelukkig is de spiegel niet kapot . Dan
komen ze bij elkaar . Zal
ik je hand vasthouden ?, zegt Pika. Zo raken we elkaar niet kwijt . Pika vindt het niet meer zo eng in
de spiegeltent . Omdat
ze nu bij Kapi is . Zullen
we samen op de kermis gaan kijken ?, vraagt ze . Ja, dat doen we , zegt Kapi . Hun
wipneuzen gaan tegelijk de lucht in . Ze
hebben dus een plannetje . |
|
||||||||||||||||||
|
Lachspiegels
Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk 3 De papegaai heeft Italiaanse veren |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Daar lopen ze dan. Kapi en Pika . Het lijkt net een tweeling . Hun
wipneuzen wijzen naar een woonwagen . Een
woonwagen is vast heel leuk van binnen , zegt
Kapi . Ik
zou graag binnen willen kijken , zegt Pika . Weet je wat, we gaan naar binnen , zegt Kapi . Ze
vinden het wel eng . Eigenlijk
durven ze niet zo goed . Ze
klimmen het trapje op . Ze
luisteren aan de deur . Ze
horen niets . Ze kijken elkaar aan . Zullen
we ? , zegt Pika . Voorzichtig
doen ze de deur open . Ze
gaan naar binnen . De
deur doen ze weer dicht . Ik
hoor iemand snurken , fluistert Pika . Ik
hoor het ook , bibbert Kapi . Ze
vinden het erg griezelig binnen . Ze
draaien zich om . Want
ze willen weer naar buiten . Maar
ze krijgen de deur niet open . De
deur zit muurvast . Wat
nu ? We kunnen niet weg , zegt
Pika zachtjes . En
wie zou daar zo snurken ? Onder
het tafelkleed zien ze een
grote schoen . Nou
zeg, wat een reuzenschoen . Die
is vast van de snurker , zegt
Kapi . Er
zit een voet in , zegt hij verschrikt . Ze
kijken elkaar angstig aan . Het
snurken gaat gewoon door . Pika tilt voorzichtig het tafelkleed op. Onder
de tafel ligt een clown te
slapen . De
clown merkt niks . Hij
slaapt gewoon door . Zijn
dikke rode neus gaat heen en weer . Wij
moeten weg , hij moet rusten , zegt
Pika . Hij
moet vanavond optreden . Maar
hoe moeten wij buiten komen ? Hoe
moeten wij buiten komen ? klinkt
het ineens achter hen . Kapi en Pika staan stokstijf van schrik
. Wat
is dat toch ? We
moeten gauw weg door het raam , fluistert
Kapi . Gauw
weg door het raam , klinkt het achter hen . Dit lijkt wel een echowoonwagen , zegt
Pika . Hi
ha , een echowoonwagen , klinkt het nu achter hen . Nee
hoor , ik ben een papegaai . Ik ben heel mooi . Want
ik heb Italiaanse veren . In
de hoek zit een prachtige papegaai . Hij
heeft veren in
wel twintig kleuren . En
ook nog met allemaal glitters erop . Wat ben je mooi , zegt Pika . Ja
dat weet ik wel , zegt de papegaai . Kom jij wel gewoon uit een ei ? vraagt
Kapi . Wel
nee , wat denk je nu . Ben
je dan niet gewoon in een nest gelegd zoals
een kip of een mus . Wat
denk je wel ? Ik ben geen kip , en
ook geen mus , zegt de papegaai . Hij
is beledigd . En hij bijt Pika in het oor . Au , dat is niet aardig , zegt Pika . Ik
heb dat niet gezegd van die kip en die mus . Dat zei Kapi . Je
bent ook veel te mooi om uit een ei te komen . Dat
is zo , zegt de papegaai . Maar
jullie twee praten ook precies hetzelfde . Net een tweeling . Hoe
ben je dan op de wereld gekomen , als
je niet in een ei gelegd bent , vraagt
Kapi . Dat
zal ik vertellen , zegt de papegaai . Neem
een koekje . Ik
ben een echte kermispapegaai met
Italiaanse veren . En dat komt zo . |
|
||||||||||||||||||
|
De papegaai
. Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk 4 Het verdriet van baas Ploffer
|
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
De papegaai vertelt : Baas Ploffer van de schiettent heeft mij gemaakt. Baas Ploffer was een opgewekte man. De mensen maakten graag een praatje met hem. Je werd altijd weer blij van zon praatje. Hij had een lief vrolijk dochtertje. Ze heette Mariska. Baas Ploffer maakte zelf de prijzen. Ieder jaar maakte hij een speciale zomerprijs. Zo was ik ook een zomerprijs. De allermooiste. Mariska kon uren naar me kijken. Je bent zo mooi, jij papegaai, zei ze dan vaak te.gen mij. De papegaai pinkte een traan weg uit zijn oog. Pas op met die scherpe nagel bij je oog, zei Pika. Op een dag werd Mariska ziek. Ze werd heel mager en ze was steeds moe. Baas Ploffer zat de hele dag bij haar bed. De schiettent bleef dicht. Ik zat alleen in een donkere hoek . Mariska werd niet beter. Ze ging dood. Ze werd toen begraven. De kinderen van de kermis liepen achter de kist. Ze hadden mij op de kist gezet. Toen gebeurde er iets geks. Wat eigenlijk niet kan gebeuren. Ik moest huilen. Terwijl ik een namaakdier ben. Ik moest huilen door het verdriet van Baas Ploffer. Hij liep zo gebogen met een bleek hoofd, het was heel erg om te zien. Ik merkte ook dat ik kon bewegen. Ik vloog op, hoog de lucht in. In de blauwe hemel vormde ik in mijn vlucht de letters van haar naam. En nog wat. MARISKA PLOFFER GROET JULLIE ALLEMAAL. Ik vergat even alles. Ook hoe mooi ik toch ben. Ik dacht alleen aan Mariska en haar vader. Dat ik Baas Ploffer moest helpen met zijn verdriet. Dat viel niet mee. Ploffer vond het niet meer leuk in de schiettent. Weinig mensen kwamen nog schieten. Gezellige praatjes waren er niet meer. Dat ging maanden zo door. Toen op een dag hadden de kinderen van de kermis een plan. Want baas Ploffer moest weer lachen. Een jongen , Daan heet hij, stapte op hem af. Baas Ploffer wij willen een clownswedstrijd houden. Kunt u ons helpen met de grapjes. Baas Ploffer had niet veel zin. Maar hij wilde de kinderen niet teleurstellen. Bovendien waren het vriendjes geweest van Mariska. Ik wil het doen, als de papegaai meedoet , zei Baas Ploffer. Ik riep toen verschrikt : Ik wil alleen geen rode clownsneus op mijn eigen prachtige neus ! De kinderen moesten erg lachen. En Baas Ploffer moest ook lachen. Voor het eerst na al die maanden. En toen moest ik weer huilen. Van blijdschap. En weet je wie daar onder de tafel slaapt? Dat is Clown Ploffer. Hij treedt nu samen met mij op, in
de oude schiettent. Voor de kinderen. |
|
||||||||||||||||||
|
Clown Ploffer Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk 5 Oma Knot zit in de dakgoot |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Het is nog steeds kermis in Larilo. Het lijkt net of die kermis er al jaren is, zegt Pika. Zullen we weer eens naar clown Ploffer gaan? Dat is goed. Hij zal nu wel genoeg gesnurkt hebben, vindt Kapi. Kapi en Pika lopen naar de woonwagen. Clown Ploffer steekt net zijn dikke rode neus om de deur. Zo, zijn jullie Kapi en Pika? De papegaai heeft me over jullie verteld. En Asteria zag jullie al in de glazen bol. Jullie waren aan het vliegeren. Met een vlieger aan een touw. Asteria is waarzegster. En ze wil altijd gelijk hebben. Nou ze vliegt er vandaag naast, zegt Pika. Wij waren niet aan het vliegeren. Gaat u mee naar oma Knot? Wie is oma Knot? Nou die woont vlak bij het plein. En ze heeft altijd zachte koekjes . We knikkeren vaak met oma Knot. Op het hoofd heeft ze een grote gele knot. Dat is een dikke bol van geverfd haar. Ze heet daarom oma Knot. Ze is altijd vrolijk. Haar tuin staat vol met bloemen. Nou dan gaan we naar oma Uilenbal, zegt clown Ploffer. Oma Knot, zegt Kapi. Mag de papegaai ook mee? Ik zal hem binnen halen. Hij krijgt wel zijn snavelkapje op zijn neus. Anders eist hij weer alle aandacht op. Hij vindt alleen zichzelf geweldig . Hij houdt ook van u, zegt Pika. Ik kon dat merken aan zijn verhaal over u. Waarom gaan we nu niet? ,vraagt Kapi. Je staat op mijn schoenen , jij uilskuiken , moppert clown Ploffer. O pardon , die schoenen zijn ook wel een halve meter lang. Krijg ik nu ook een snavelkapje op de neus ? Hoe zo, vraagt clown Ploffer? Ik ben toch een uilskuiken , dus ben ik ook een vogel. Ploffer moet hier erg om lachen. Het is niet ver lopen naar oma Knot. Hallo , horen ze roepen , als ze bij het huisje zijn. Maar ze zien niemand. Hallo , hier boven . Oma Knot zit in de dakgoot . Die is kapot. Hij is zo gerepareerd, roept ze. Ga maar vast naar binnen, en neem een zacht koekje. Ik kom zo. Wat is dat nou, een clown met een dikke rode neus? Dat is clown Ploffer van de kermis, roept Pika. Hij heeft heel lange schoenen. Aangenaam kennis te maken, roept oma naar Ploffer. Past u wel op voor mijn bloemen , met die schoenen. Zeker wel mevrouw , past u daar boven zelf maar goed op die gele tulpenbol op uw hoofd ! Oma wiebelt in de dakgoot van het lachen om dit grapje. Ik kom maar meteen , geloof ik. En ze roetsjt langs de regenpijp naar beneden. Ze geeft Ploffer een hand. Wat aardig dat u er ook bent. Wat een mooie vogel hebben jullie bij je.. Welke gemenerik heeft die kap op zijn neus ge.zet? Haal die er eens gauw af. Clown Ploffer krijgt een rood hoofd. Je ziet geen verschil meer met zijn neus. Als een kleine jongen doet hij braaf, wat oma Knot zegt. Dank u wel mevrouw, zegt de papegaai. Vindt u me ook zo mooi? Dat wel, zegt oma, maar je hebt ook veel verbeelding , geloof ik. Kom, we gaan vliegers maken . En ze gaan naar binnen. |
|
||||||||||||||||||
|
Oma Knot in de dakgoot. Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk 6 Clown Ploffer gaat waterskiλn |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
Volgens Asteria gaan we vliegeren , zegt Kapi. Daar heb ik nou net zin in , antwoordt oma. We gaan een vlieger ma.ken . Eens kijken, wat hebben we allemaal nodig ? Papier, touw, twee houten latjes, en plaksel . Oma doet een grote kast open. Meteen vallen er allemaal spullen uit de kast. De hele vloer ligt vol. Ze propt altijd haar rommeltjes in die grote kast. De deur kan nauwelijks dicht. Oma heeft een rode neus van het zoeken. Ze lijkt wel een clown !! Daar heb ik het dan , roept ze. De spullen voor de vlieger . Het wordt een heel grote vlieger! Clown Ploffer helpt met het maken. Zo, hier nog wat plaksel, en dan kan hij de lucht in , zegt hij. Een half uur later stappen ze naar het park bij het kermisplein. Wat is hij groot geworden, net zo groot als een mens , zegt Pika. Kapi en Pika houden de vlieger vast. Oma en Ploffer gaan verderop staan met het touw in hun hand. Geef eens een ruk aan dat touw, Ploffer , zegt oma. Au, zegt Ploffer. U staat op mijn tenen . Oma maakt gauw een sprongetje opzij . Ploffer kukelt op de grond. Kapi en Pika moeten zo lachen dat ze de vlieger los laten. En ja hoor, door de ruk aan het touw gaat de grote vlieger de lucht in. Clown Ploffer gaat mee de lucht in! Wat een cool gezicht die grote schoenen in de lucht. Ploffer maakt even geen grapjes meer. Want hij heeft hoogtevrees. Hij vindt het niet om te lachen. Maar hij gaat steeds hoger ! Hij vliegt al langs het bovenste stoeltje van het reuzenrad. Hij grijpt er naar, maar het stoeltje is te ver van hem. Zijn gezicht is rood van bangigheid. Hij moet zelfs huilen. Kapi en Pika moeten nu ook huilen. Zeg papegaai , ga eens helpen , zegt Oma kordaat. De papegaai is van schrik even vergeten , dat hij kan vliegen. Maar daar gaat hij. Achter Clown Ploffer aan. Die vliegt nu boven de grote parkvijver. Zijn handen zijn blauw van het vastknijpen van het vliegertouw. De papegaai grijpt met zijn poten en snavel het touw vast. Hij brengt zo zijn baasje naar beneden. Ploffer landt met zijn grote schoenen midden op de vijver. De schoenen zijn nu net waterski.s . De papegaai trekt hem aan het touw naar de kant. Daar staan Oma, Kapi en Pika. Maar ook vier agenten. Wij gaan u bekeuren , zegt de jongste agent Blom. Waar is dat nou voor nodig , politiemannetje? , vraagt oma Knot. U heeft de kermis en de eenden in gevaar gebracht. Bovendien is die vlieger te groot. Die valt onder het echte pilo.tenverkeer . Tja, als het zo is , zegt oma. Gelukkig zijn er geen slachtoffers. Kunt u het niet door de vingers zien ? Voor deze keer , zegt de oudste agent. |
|
||||||||||||||||||
|
Clown Ploffer in de lucht, of op de vijver . Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstuk 7 De bedorven koek.jes van Asteria |
Luisterversie Overzicht ► |
Als je het overzicht open laat staan, kun je het bij elk hoofdstuk opnieuw gebruiken. (Bij storing link voor geluid ►) ) |
|
||||||||||||||||
Asteria is een lieve mevrouw. Het lijkt altijd wel of ze straalt, als een ster . Maar vandaag niet. Ze zit treurig voor haar kermiswa.gen. Naast haar ligt Goean haar zoontje . De mensen hebben Asteria uitgescholden. Want ze zijn ziek geworden van haar koekjes. Als Asteria waarzegt met de glazen bol, krijgen de mensen een koekje. Die bakt Asteria altijd zelf. Maar nu is er iets raars aan de hand. De men.sen werden gisteren ziek van de koekjes. Goean is ook ziek. Hij kijkt bleek. En hij moest vanmorgen overgeven. " U hebt ons vergiftigd ! " , riepen de mensen naar Asteria. " U bent geen waarzegster, u bent een gemene heks , een lelijke toverheks ! Wij willen ons geld terug. " Asteria heeft tranen in de ogen. In de glazen bol ziet ze alleen nog mist. Hoe moet ze nu eten kopen voor Goean? De agenten zijn ook al langs geweest. De jongste agent Blom deed het lelijkst. " U heeft het leven van de mensen in gevaar gebracht. Wij nemen de overgebleven koekjes in beslag . Die gaan naar het laboratorium. " " Rustig joh , een koekje is genoeg " , zei de oudste agent toen. " Je ziet hoe mevrouw er aan toe is. En de meeste slachtoffers zijn al weer op de been. Een beetje diarree dat was alles. Wij zullen de zaak netjes uitzoeken . De jonge agent bergt de handboeien maar weer op. Hij had Asteria graag willen arresteren. Agent Blom vond dat stiekem wel kicken . Net zoals laatst bij de botersmokkelaars. Oma Knot is intussen ook op de hoogte van de ellende van Asteria. Sa.men met Pika en Kapi gaat ze haar troosten en eten brengen. " Wat heb je allemaal in die koekjes gedaan ? " , vraagt oma aan Asteria. Nou, gewoon meel , suiker, boter en zo. Ik heb alles bij de supermarkt Blom gekocht. " Supermarkt Blom, die is van de vader van die kleine agent , oma ", merkt Pika op. " Dat jonge haantje zeker " , zegt oma. " Die verkopen ook smokkelwaar, dat heb ik op school gehoord " , zegt Kapi. " Ook boter. " " Ik voel mijn dikke teen jeuken " , zegt oma. Meestal krijgt ze dan een slim idee. Ik denk dat die jonge agent Blom er meer van weet. " Oma pakt haar g.s.m. Ze belt het politiebureau " Kunt u agent Blom sturen, wij hebben nieuws over de koekjes . " " Mag ik jouw glazen bol Asteria? Ik ga die Blom eens een lesje leren. " De wipneuzen van Kapi en Pika gaan omhoog ! Dat wordt spannend ! Daar komt agent Blom al aan. " Ik kom uw verklaring opnemen, mevrouw
Knot. " "
Ik ga eerst voor u in de glazen bol kijken " , zegt oma. "
Ik kan wel een week terugkijken in
de tijd. En wat zie ik daar ? " Kapi krijgt bijna de hik.
Ik zie een agent met een doos. Het
is donker. Hij
gaat een supermarkt binnen. Ik
zie pakjes boter. Het
is bedorven smokkelwaar, denk ik. " Agent
Blom krijgt een rode kleur. " Ik zie koekjes gemaakt van die boter. Wat
vindt u daar van, Blom? "
Blijf staan Blom, en loop niet weg !
Ik vond het zonde om die smokkelboter weg
te gooien, mevrouw. Ik
heb hem aan mijn vader verkocht " , bibbert
agent Blom.
Ik wist niet dat de boter bedorven was. En
dat de mensen ziek zouden worden van de koekjes. " "
Hoe gaat u dit nu oplossen ? " , vraagt oma . Ja
, dat willen Kapi en Pika
ook wel eens weten.
Misschien gaan ze nu Blom zelf arresteren " , zegt
Kapi. Bloms neus wordt compleet wit ! "
Ik ga mijn baas maar bellen " , zegt hij . Hij
is nu net een klein jongetje. Zijn
praatjes is hij helemaal kwijt. |
|
||||||||||||||||||
|
Agent Blom . Maak je eigen
tekening. Of zoek een clipart |
|
|||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||
Hoofdstukje 8
Slot |
Luisterversie Overzicht ► |
(Bij storing link voor geluid ►) |
|
||||||||||||||||
De jonge agent Blom is het dorpsplein aan het vegen. Dat is zijn taakstraf. Omdat hij de smokkelboter aan zijn vader gegeven had. Hij mag van zijn bazen wel agent blijven. Als hij zich ver.der maar fatsoenlijk gedraagt. De mensen van Larilo hebben Asteria bloemen gebracht. Want het verhaal van de smokkelboter stond in de krant. Er stond een foto bij van oma Knot met de glazen bol. De kermis is dus afgebroken. Kapi en Pika hebben afscheid genomen van clown Ploffer, van Asteria en Goean. De papegaai moest huilen. Hij schudde zo dat er twee mooie ve.ren van hem af vielen. " Die zijn voor jullie " , snikte hij. " Tot het volgend jaar ! " " Wat een rotdag " , zegt Pika. " En vanavond eten we ook nog eens spinazie. Spinazie is net poep. Bah. " " Ik vind spinazie heerlijk " , zegt Kapi. Ineens gaan hun wipneuzen de lucht in. Ze hebben een plannetje . Daarover lees je in het volgend boekje !! |
|
||||||||||||||||||
|
|
|
|||||||||||||||||